находи́тьI несов.

1. (кого, что) знахо́дзіць; (отыскивать) адшу́кваць;

находи́ть удово́льствие в чём-л. знахо́дзіць здавальне́нне ў чым-не́будзь;

находи́ть причи́ну знахо́дзіць прычы́ну;

находи́ть утеше́ние знахо́дзіць уце́ху;

находи́ть подде́ржку знахо́дзіць падтры́мку;

2. (заставать) застава́ць, знахо́дзіць;

3. (замечать) ба́чыць, знахо́дзіць;

я не находи́л в его́ слова́х ни те́ни притво́рства я не знахо́дзіў (не ба́чыў) у яго́ сло́вах ні це́ню прытво́рства;

4. (считать) знахо́дзіць, лічы́ць; (признавать) прызнава́ць;

находи́ть возмо́жным знахо́дзіць (лічы́ць) магчы́мым;

до́ктор нахо́дит его́ положе́ние безнадёжным до́ктар лі́чыць яго́ стано́вішча безнадзе́йным;

его́ нахо́дят у́мным яго́ лі́чаць разу́мным;

находи́ть вино́вным прызнава́ць вінава́тым; см. найти́I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)