устры́маны, -ая, -ае.

Які ўмее ўстрымлівацца, пазбягае празмернасцей.

|| наз. устры́манасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устры́маны устры́маная устры́манае устры́маныя
Р. устры́манага устры́манай
устры́манае		 устры́манага устры́маных
Д. устры́манаму устры́манай устры́манаму устры́маным
В. устры́маны (неадуш.)
устры́манага (адуш.)		 устры́маную устры́манае устры́маныя (неадуш.)
устры́маных (адуш.)
Т. устры́маным устры́манай
устры́манаю		 устры́маным устры́манымі
М. устры́маным устры́манай устры́маным устры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устры́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устры́маны устры́маная устры́манае устры́маныя
Р. устры́манага устры́манай
устры́манае		 устры́манага устры́маных
Д. устры́манаму устры́манай устры́манаму устры́маным
В. устры́маны (неадуш.)
устры́манага (адуш.)		 устры́маную устры́манае устры́маныя (неадуш.)
устры́маных (адуш.)
Т. устры́маным устры́манай
устры́манаю		 устры́маным устры́манымі
М. устры́маным устры́манай устры́маным устры́маных

Кароткая форма: устрымана.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устры́маны возде́ржанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устры́маны, ‑ая, ‑ае.

Які абмяжоўвае сябе ў чым‑н., пазбягае празмернасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возде́ржанный устры́маны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)