уследи́ть сов.
1. (устеречь) упільнава́ць (каго, што), дапільнава́ць (каго, што);
2. перен. (не упустить из внимания) усачы́ць, дасачы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усачы́ць сов., в разн. знач. уследи́ть;
ця́жка ўсачы́ць за ду́мкай гэ́тага ле́ктара — тру́дно уследи́ть за мы́слью э́того ле́ктора;
у. за дзі́цем — уследи́ть за ребёнком
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасачы́ць сов.
1. уследи́ть;
д. за пара́дкам — уследи́ть за поря́дком;
2. вы́следить;
д. злачы́нцаў — вы́следить престу́пников
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапільнава́ць (каго, што) сов
1. подкарау́лить, подстере́чь;
д. зло́дзея — подкарау́лить (подстере́чь) во́ра;
2. уследи́ть (за кем, чем), устере́чь;
д. сад — уследи́ть за са́дом, устере́чь сад
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упільнава́ць (каго, што) сов. укарау́лить, устере́чь; убере́чь; уследи́ть (за кем, чем);
не ўпільнава́ў рэ́чаў — не укарау́лил (не устерёг, не уберёг) веще́й;
яго́ не ўпільну́еш — за ним не уследи́шь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)