Verbum

анлайнавы слоўнік

урыва́ць гл. уварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урыва́ць несов.

1. прям., перен. урыва́ть;

2. разг. отнима́ть;

1, 2 см. уварва́ць ^{1, 3}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уварваць, урваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уварва́ць, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак.

1. што і чаго. Хуткім рухам вырваць невялікую частку чаго-н.

У. жменю сена.

У. грошай (перан.). У. часу для размовы (перан.: выкраіць).

2. што і чаго. Прымусіць каго-н. патраціць час, энергію, сілы і пад. (разм.).

Колькі ён мне здароўя ўварваў!

3. каго і без дап. Укусіць.

Сабака ўварваў за нагу.

|| незак. урыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урыва́ть несов., разг., в разн. знач. урыва́ць; см. урва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урыва́цца ¹, ‑аецца.

Незак. да урыцца.

урыва́цца ², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уварвацца.

2. Зал. да урываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урыва́цца I несов. (рылом — о животных) врыва́ться, зарыва́ться

урыва́цца II несов.

1. врыва́ться; вла́мываться; вторга́ться;

2. перен. (внезапно, быстро проникать) врыва́ться;

3. перен. вме́шиваться, вторга́ться;

1-3 см. уварва́цца;

4. страд. урыва́ться; отнима́ться; см. урыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)