уру́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, якая прабіваецца ў горнай пародзе перад адбіваннем глыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уру́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уру́б уру́бы
Р. уру́ба уру́баў
Д. уру́бу уру́бам
В. уру́б уру́бы
Т. уру́бам уру́бамі
М. уру́бе уру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уру́б м., горн. вруб, подбо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уру́б, ‑а, м.

Спец. Шчыліна, прабітая ў горнай пародзе, каб лягчэй было адколваць яе глыбамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урубі́цца, урублю́ся, уру́бішся, уру́біцца; зак., у што (спец.).

Зрабіць уруб.

|| незак. уру́блівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урубі́цца, урублюся, урубішся, урубіцца; зак.

Спец. Зрабіць, уруб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вруб горн. уру́б, -ба м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уру́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Спец. Тое, што і уруб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подбо́й м.

1. (действие) падбіва́нне, -ння ср.; падшыва́нне, -ння ср.; см. подбива́ть 1, 2;

2. спец., прост. (то, чем подбиты подмётки) падбі́ўка, -кі ж., по́дбіўка, -кі ж.;

3. спец., обл. (подкладка) падшэ́ўка, -кі ж., падкла́дка, -кі ж.;

4. горн. уру́б, -бу м., падбо́й, -бо́ю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбо́йка ж.

1. (действие) падбіва́нне, -ння ср., падбі́ўка, -кі ж.; падшыва́нне, -ння ср., падшы́ўка, -кі ж.; см. подбива́ть 1, 2;

2. (подкладка) обл. падшэ́ўка, -кі ж., падкла́дка, -кі ж.;

3. сапожн. падбо́йка, -кі ж.; (каблук) абца́с, -са м.;

4. техн., горн., с.-х. падбо́йка, -кі ж.; (вруб) уру́б, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)