уро́да, -ы, Д -дзе.
1. мн. -ы, уро́д, м. і ж. Чалавек з фізічным недахопам, брыдкім абліччам.
2. ж. Натура, характар; прырода.
Такая ўжо яго ў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уро́да
‘натура, характар’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уро́да |
| Р. |
уро́ды |
| Д. |
уро́дзе |
| В. |
уро́ду |
| Т. |
уро́дай
уро́даю |
| М. |
уро́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
уро́да
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уро́да |
уро́ды |
| Р. |
уро́ды |
уро́д |
| Д. |
уро́ду |
уро́дам |
| В. |
уро́ду |
уро́д |
| Т. |
уро́дам |
уро́дамі |
| М. |
уро́дзе |
уро́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
уро́да
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уро́да |
уро́ды |
| Р. |
уро́ды |
уро́д |
| Д. |
уро́дзе |
уро́дам |
| В. |
уро́ду |
уро́д |
| Т. |
уро́дай
уро́даю |
уро́дамі |
| М. |
уро́дзе |
уро́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
уро́да
1. м. и ж. уро́д м.;
2. приро́да ж., нату́ра ж., хара́ктер м.;
така́я ўжо яго́ ўро́да — такова́ его́ приро́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уро́да, ‑ы, ДМ ‑дзе.
1. м. і ж. Чалавек з фізічным недахопам, з брыдкім абліччам. Хоць дзіцятка ўрода, Але бацьку шкода. Крапіва. Але мачыха давяла мужу, што сын у яго ўрода і няўклюда. Сачанка.
2. ж. Натура, характар; прырода. [Яўхім:] — Ну і цаца ж ты! Як бог знае, дзе расла! [Ганна:] — Дзе ні расла, а такая вырасла. Урода такая. І другая не буду! Мележ. Мы знаем, ён [дзядзька Антось] рыбак з уроды. І ўсякіх рыб ён знае ходы. Колас.
3. ж. Абл. Ураджай (у 2 знач.). — На сена ўрода ў гэтым годзе, — гледзячы, як растуць копы, падняўся Костусь. Васілевіч. Дай жыту, светлы май, Дождж і пагоду, Добрую ўроду Дай яму, дай. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семья́ в разн. знач. сям’я́, -м’і́ ж.;
глава́ семьи́ галава́ сям’і́;
семья́ пчёл сям’я́ (рой) пчол;
языкова́я семья́ мо́ўная сям’я́;
◊
в семье́ не без уро́да посл. у сям’і́ не без вы́радка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сям’я́ ж., в разн. знач. семья́;
галава́ сям’і́ — глава́ семьи́;
дру́жная с. — дру́жная семья́;
с. пчол — семья́ пчёл;
с. славя́нскіх моў — семья́ славя́нских языко́в;
◊ у ~м’і́ не без вы́радка — посл. в семье́ не без уро́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́радак, -дка м., разг.
1. вы́родок, отро́дье ср.; уро́д, уро́дец; уро́дина м. и ж.;
2. презр. (о никчёмном человеке) ублю́док, межеу́мок;
3. презр. и́зверг;
фашы́сцкія ~дкі — фаши́стские и́зверги;
◊ у сям’і́ не без вы́радка — посл. в семье́ не без уро́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)