уро́да

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уро́да уро́ды
Р. уро́ды уро́д
Д. уро́ду уро́дам
В. уро́ду уро́д
Т. уро́дам уро́дамі
М. уро́дзе уро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)