ура́жаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ура́жаны |
ура́жаная |
ура́жанае |
ура́жаныя |
| Р. |
ура́жанага |
ура́жанай ура́жанае |
ура́жанага |
ура́жаных |
| Д. |
ура́жанаму |
ура́жанай |
ура́жанаму |
ура́жаным |
| В. |
ура́жаны (неадуш.) ура́жанага (адуш.) |
ура́жаную |
ура́жанае |
ура́жаныя (неадуш.) ура́жаных (адуш.) |
| Т. |
ура́жаным |
ура́жанай ура́жанаю |
ура́жаным |
ура́жанымі |
| М. |
ура́жаным |
ура́жанай |
ура́жаным |
ура́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ура́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ура́жаны |
ура́жаная |
ура́жанае |
ура́жаныя |
| Р. |
ура́жанага |
ура́жанай ура́жанае |
ура́жанага |
ура́жаных |
| Д. |
ура́жанаму |
ура́жанай |
ура́жанаму |
ура́жаным |
| В. |
ура́жаны (неадуш.) ура́жанага (адуш.) |
ура́жаную |
ура́жанае |
ура́жаныя (неадуш.) ура́жаных (адуш.) |
| Т. |
ура́жаным |
ура́жанай ура́жанаю |
ура́жаным |
ура́жанымі |
| М. |
ура́жаным |
ура́жанай |
ура́жаным |
ура́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ура́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ура́жаны |
ура́жаная |
ура́жанае |
ура́жаныя |
| Р. |
ура́жанага |
ура́жанай ура́жанае |
ура́жанага |
ура́жаных |
| Д. |
ура́жанаму |
ура́жанай |
ура́жанаму |
ура́жаным |
| В. |
ура́жаны (неадуш.) ура́жанага (адуш.) |
ура́жаную |
ура́жанае |
ура́жаныя (неадуш.) ура́жаных (адуш.) |
| Т. |
ура́жаным |
ура́жанай ура́жанаю |
ура́жаным |
ура́жанымі |
| М. |
ура́жаным |
ура́жанай |
ура́жаным |
ура́жаных |
Кароткая форма: ура́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ура́жаны
1. поражённый, взволно́ванный; потрясённый;
2. оскорблённый, заде́тый;
1, 2 см. ура́зіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ура́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уразіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изумлённый здзі́ўлены; (поражённый) ура́жаны;
неприя́тно изумлённый непрые́мна ўра́жаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уязвлённый прич., прил. ура́жаны; абра́жаны; уко́латы;
уязвлённое самолю́бие абража́нае (уко́латае) самалю́бства;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
потрясённый
1. страсяну́ты, узвару́шаны, узру́шаны;
2. перен. узру́шаны; усхвалява́ны; ура́жаны; ашало́млены, агало́мшаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пако́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Які лёгка пакараецца каму‑, чаму‑н., паслухмяны, падатлівы. Заўсёды ціхая і пакорлівая, маці гаварыла на гэты раз гучна і рашуча. Ваданосаў. // Які выражае пакорлівасць, паслухмянства. [Даша] змоўкла, чакаючы, што ён скажа. А Язэп маўчаў, уражаны яе словамі і пакорлівым тонам, якім яна гаварыла пра сваю смерць... Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пронзённый
1. праніза́ны, праця́ты, прако́латы, мног. папрако́лваны, прабі́ты, мног. папрабіва́ны;
2. праніза́ны; праня́ты, праця́ты, ахо́плены, ура́жаны; см. пронзи́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)