ура́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́жаны ура́жаная ура́жанае ура́жаныя
Р. ура́жанага ура́жанай
ура́жанае
ура́жанага ура́жаных
Д. ура́жанаму ура́жанай ура́жанаму ура́жаным
В. ура́жаны (неадуш.)
ура́жанага (адуш.)
ура́жаную ура́жанае ура́жаныя (неадуш.)
ура́жаных (адуш.)
Т. ура́жаным ура́жанай
ура́жанаю
ура́жаным ура́жанымі
М. ура́жаным ура́жанай ура́жаным ура́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́жаны ура́жаная ура́жанае ура́жаныя
Р. ура́жанага ура́жанай
ура́жанае
ура́жанага ура́жаных
Д. ура́жанаму ура́жанай ура́жанаму ура́жаным
В. ура́жаны (неадуш.)
ура́жанага (адуш.)
ура́жаную ура́жанае ура́жаныя (неадуш.)
ура́жаных (адуш.)
Т. ура́жаным ура́жанай
ура́жанаю
ура́жаным ура́жанымі
М. ура́жаным ура́жанай ура́жаным ура́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́жаны ура́жаная ура́жанае ура́жаныя
Р. ура́жанага ура́жанай
ура́жанае
ура́жанага ура́жаных
Д. ура́жанаму ура́жанай ура́жанаму ура́жаным
В. ура́жаны (неадуш.)
ура́жанага (адуш.)
ура́жаную ура́жанае ура́жаныя (неадуш.)
ура́жаных (адуш.)
Т. ура́жаным ура́жанай
ура́жанаю
ура́жаным ура́жанымі
М. ура́жаным ура́жанай ура́жаным ура́жаных

Кароткая форма: ура́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́жаны

1. поражённый, взволно́ванный; потрясённый;

2. оскорблённый, заде́тый;

1, 2 см. ура́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изумлённый здзі́ўлены; (поражённый) ура́жаны;

неприя́тно изумлённый непрые́мна ўра́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уязвлённый прич., прил. ура́жаны; абра́жаны; уко́латы;

уязвлённое самолю́бие абража́нае (уко́латае) самалю́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потрясённый

1. страсяну́ты, узвару́шаны, узру́шаны;

2. перен. узру́шаны; усхвалява́ны; ура́жаны; ашало́млены, агало́мшаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пако́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка пакараецца каму‑, чаму‑н., паслухмяны, падатлівы. Заўсёды ціхая і пакорлівая, маці гаварыла на гэты раз гучна і рашуча. Ваданосаў. // Які выражае пакорлівасць, паслухмянства. [Даша] змоўкла, чакаючы, што ён скажа. А Язэп маўчаў, уражаны яе словамі і пакорлівым тонам, якім яна гаварыла пра сваю смерць... Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пронзённый

1. праніза́ны, праця́ты, прако́латы, мног. папрако́лваны, прабі́ты, мног. папрабіва́ны;

2. праніза́ны; праня́ты, праця́ты, ахо́плены, ура́жаны; см. пронзи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)