ура́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ура́д | ура́ды | |
| ура́да | ура́даў | |
| ура́ду | ||
| ура́д | ура́ды | |
| ура́дамі | ||
| ура́дзе | ура́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ура́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ура́д | ура́ды | |
| ура́да | ура́даў | |
| ура́ду | ||
| ура́д | ура́ды | |
| ура́дамі | ||
| ура́дзе | ура́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
афіцыёзны, -ая, -ае (
Які фармальна не звязаны з
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ке́ранка ’грашовы, папяровы знак, які быў выпушчаны Часовым
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
афіцыёзны, ‑ая, ‑ае.
Які фармальна не звязаны з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́ранка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднадво́рац, ‑рца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цераспало́сіца, ‑ы,
Размяшчэнне зямлі адной гаспадаркі ўперамежку з чужымі зямельнымі ўчасткамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манапо́лія, ‑і,
1. Выключнае права на вытворчасці продаж або промысел чаго‑н.
2. Капіталістычнае аб’яднанне, якое ставіць сваёй мэтай панаванне ў якой‑н. галіне гаспадаркі і атрыманне максімальнага прыбытку.
[Грэч. monopolia ад mónos — адзін і poleō — прадаю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядзе́ля, ‑і,
1. Сёмы дзень тыдня, агульны дзень адпачынку.
2. Тое, што і тыдзень.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здзе́лка, ‑і,
Дагавор паміж дзвюма асобамі або арганізацыямі аб якіх‑н. узаемных абавязацельствах (звычайна гандлёвых).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)