БЕСПАРТЫ́ЙНЫ БЛОК СУПРАЦО́ЎНІЦТВА З УРА́ДАМ
(ББ),
палітычная групоўка ў Польшчы ў 1928—35. Утвораны напярэдадні выбараў у польскі сейм і аб’ядноўваў прыхільнікаў дыктатуры Ю.Пілсудскага. Гал. арганізатар і старшыня В.Славек. Праграма ББ абвяшчала ўзмацненне выканаўчай улады, давала прэзідэнту права самастойна вырашаць пытанні, незалежна ад заканадаўчых палат. Адыграў пэўную ролю ў працэсе ўсталявання ў краіне дыктатуры. На выбарах 1928 ББ атрымаў 27,6%, у 1930 дзякуючы націску адміністрацыі і фальсіфікацыі вынікаў галасавання — 55,6% месцаў у сейме. У Зах. Беларусі ў 1930 за ББ галасавала 30,2% выбаршчыкаў. Самараспусціўся пасля смерці Пілсудскага (1935).
У.А.Палуян.
т. 3, с. 127
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ура́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ура́д |
ура́ды |
| Р. |
ура́да |
ура́даў |
| Д. |
ура́ду |
ура́дам |
| В. |
ура́д |
ура́ды |
| Т. |
ура́дам |
ура́дамі |
| М. |
ура́дзе |
ура́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
афіцыёзны, -ая, -ае (кніжн.).
Які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго погляды.
А. орган друку.
|| наз. афіцыёзнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ке́ранка ’грашовы, папяровы знак, які быў выпушчаны Часовым урадам Керанскага’ (ТСБМ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
афіцыёзны, ‑ая, ‑ае.
Які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго погляды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́ранка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Грашовы папяровы знак, які быў выпушчаны Часовым урадам Керанскага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднадво́рац, ‑рца, м.
Гіст. Дзяржаўны селянін асобай групы, якая ўтварылася ў Расіі з патомкаў «служылых людзей», паселеных царскім урадам у 16–18 ст. каля паўднёвай і ўсходняй граніц для іх аховы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
афіцыёзны
(лац. officiosus = паслужлівы)
які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго погляды (напр. а-ая газета).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
цераспало́сіца, ‑ы, ж.
Размяшчэнне зямлі адной гаспадаркі ўперамежку з чужымі зямельнымі ўчасткамі. Цераспалосіца і драбленне сялянскай гаспадаркі ўскладнялі апрацоўку зямлі, павялічвалі непрадукцыйныя затраты працы. Палуян. // Перамяжоўванне аднаго чаго‑н. з другім, іншым. Побач з Часовым урадам Саветы таксама спрабуюць у некаторых пытаннях ажыццяўляць сваю ўладу. Атрымліваецца цераспалосіца ўлад. Ленін. Сукенка не да твару — Зашмат цераспалосіц. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АФІЦЫЁЗ
(ад лац. officiosus паслужлівы),
1) друкаваны орган, які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго палітыку.
2) Тэрмін, які выкарыстоўваецца пры вызначэнні людзей афіц. Колаў.
т. 2, с. 134
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)