упакава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упакава́ны упакава́ная упакава́нае упакава́ныя
Р. упакава́нага упакава́най
упакава́нае
упакава́нага упакава́ных
Д. упакава́наму упакава́най упакава́наму упакава́ным
В. упакава́ны (неадуш.)
упакава́нага (адуш.)
упакава́ную упакава́нае упакава́ныя (неадуш.)
упакава́ных (адуш.)
Т. упакава́ным упакава́най
упакава́наю
упакава́ным упакава́нымі
М. упакава́ным упакава́най упакава́ным упакава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упакава́ны упакава́ная упакава́нае упакава́ныя
Р. упакава́нага упакава́най
упакава́нае
упакава́нага упакава́ных
Д. упакава́наму упакава́най упакава́наму упакава́ным
В. упакава́ны (неадуш.)
упакава́нага (адуш.)
упакава́ную упакава́нае упакава́ныя (неадуш.)
упакава́ных (адуш.)
Т. упакава́ным упакава́най
упакава́наю
упакава́ным упакава́нымі
М. упакава́ным упакава́най упакава́ным упакава́ных

Кароткая форма: упакава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упакава́ны

1. упако́ванный;

2. упако́ванный, уло́женный, вмещённый, 1, 2 см. упакава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ванный упакава́ны; спакава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цюкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. да цюкаваць.

2. у знач. прым. Упакаваны, звязаны ў цюкі. Цюкаванае сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запакава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запакаваць.

2. у знач. прым. Змешчаны ў якую‑н. упакоўку, тару; упакаваны. Праз акно бачу, як двое рабочых.. здымаюць з грузавіка запакаваныя станкі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уку́поренный

1. (упакованный) разг. упакава́ны;

2. (закупоренный) заткну́ты; (пробкой) закаркава́ны; (о бочке) зашпунтава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)