упакава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упакава́ны |
упакава́ная |
упакава́нае |
упакава́ныя |
| Р. |
упакава́нага |
упакава́най упакава́нае |
упакава́нага |
упакава́ных |
| Д. |
упакава́наму |
упакава́най |
упакава́наму |
упакава́ным |
| В. |
упакава́ны (неадуш.) упакава́нага (адуш.) |
упакава́ную |
упакава́нае |
упакава́ныя (неадуш.) упакава́ных (адуш.) |
| Т. |
упакава́ным |
упакава́най упакава́наю |
упакава́ным |
упакава́нымі |
| М. |
упакава́ным |
упакава́най |
упакава́ным |
упакава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упакава́ны |
упакава́ная |
упакава́нае |
упакава́ныя |
| Р. |
упакава́нага |
упакава́най упакава́нае |
упакава́нага |
упакава́ных |
| Д. |
упакава́наму |
упакава́най |
упакава́наму |
упакава́ным |
| В. |
упакава́ны (неадуш.) упакава́нага (адуш.) |
упакава́ную |
упакава́нае |
упакава́ныя (неадуш.) упакава́ных (адуш.) |
| Т. |
упакава́ным |
упакава́най упакава́наю |
упакава́ным |
упакава́нымі |
| М. |
упакава́ным |
упакава́най |
упакава́ным |
упакава́ных |
Кароткая форма: упакава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упакава́ны
1. упако́ванный;
2. упако́ванный, уло́женный, вмещённый, 1, 2 см. упакава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упакава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад упакаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упако́ванный упакава́ны; спакава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цюкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. да цюкаваць.
2. у знач. прым. Упакаваны, звязаны ў цюкі. Цюкаванае сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запакава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад запакаваць.
2. у знач. прым. Змешчаны ў якую‑н. упакоўку, тару; упакаваны. Праз акно бачу, як двое рабочых.. здымаюць з грузавіка запакаваныя станкі. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уку́поренный
1. (упакованный) разг. упакава́ны;
2. (закупоренный) заткну́ты; (пробкой) закаркава́ны; (о бочке) зашпунтава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)