цюкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. да цюкаваць.
2. у знач. прым. Упакаваны, звязаны ў цюкі. Цюкаванае сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)