упа́дніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упа́дніцкі |
упа́дніцкая |
упа́дніцкае |
упа́дніцкія |
| Р. |
упа́дніцкага |
упа́дніцкай упа́дніцкае |
упа́дніцкага |
упа́дніцкіх |
| Д. |
упа́дніцкаму |
упа́дніцкай |
упа́дніцкаму |
упа́дніцкім |
| В. |
упа́дніцкі (неадуш.) упа́дніцкага (адуш.) |
упа́дніцкую |
упа́дніцкае |
упа́дніцкія (неадуш.) упа́дніцкіх (адуш.) |
| Т. |
упа́дніцкім |
упа́дніцкай упа́дніцкаю |
упа́дніцкім |
упа́дніцкімі |
| М. |
упа́дніцкім |
упа́дніцкай |
упа́дніцкім |
упа́дніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упа́дніцкі упа́дочнический;
у. настро́й — упа́дочническое настрое́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упа́дніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўпадніцтва. Упадніцкая буржуазная літаратура. □ Матывы завядання, тугі, адзіноты, калі яны становяцца ўстойлівымі і выцясняюць усё астатняе, — гэта ўжо атрыбуты ўпадніцкай паэзіі. Перкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упа́дніцтва, -а, н. (кніжн.).
Упадніцкія настроі ў якой-н. галіне грамадскага жыцця.
|| прым. упа́дніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упа́дочный упа́дніцкі;
упа́дочное настрое́ние упа́дніцкі настро́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упа́днический упа́дніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упа́дочнический упа́дніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэкадэ́нцтва, ‑а, н.
Упадніцкі кірунак у буржуазным мастацтве і літаратуры канца 19 і пачатку 20 стст., які характарызуецца крайнім індывідуалізмам, фармалізмам, пропаведдзю «чыстага мастацтва».
[Ад фр. décadence — заняпад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)