дэкадэ́нцтва, ‑а,
Упадніцкі кірунак у буржуазным мастацтве і літаратуры канца 19 і пачатку 20 стст., які характарызуецца крайнім індывідуалізмам, фармалізмам, пропаведдзю «чыстага мастацтва».
[Ад фр. décadence — заняпад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)