умацо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умацо́ўваю умацо́ўваем
2-я ас. умацо́ўваеш умацо́ўваеце
3-я ас. умацо́ўвае умацо́ўваюць
Прошлы час
м. умацо́ўваў умацо́ўвалі
ж. умацо́ўвала
н. умацо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. умацо́ўвай умацо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умацо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умацо́ўваць несов., в разн. знач. укрепля́ть; (делать прочным — ещё) упро́чивать; см. умацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да умацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Зрабіць мацнейшым, больш устойлівым.

У. дамбы.

2. што. Стварыць абарончыя збудаванні дзе-н., забяспечыць сродкамі абароны.

У. подступы да горада.

3. каго-што. Зрабіць больш моцным, здаровым, стойкім.

Добрае харчаванне і свежае паветра ўмацавалі хворага.

У. нервы.

У. здароўе.

4. перан., што. Зрабіць надзейным, цвёрдым, устойлівым.

У. сваё становішча.

У. дысцыпліну.

|| незак. умацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. умацо́ўванне, -я, н.

|| наз. умацава́нне, -я, н.

|| прым. умацава́льны, -ая, -ае.

Умацавальныя адкосы.

Умацавальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрочня́ть несов. умацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкрепля́ть несов. умацо́ўваць, замацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацо́ўванне ср. укрепле́ние; упроче́ние; см. умацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацо́ўванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умацоўваць — умацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укрепля́ть несов., в разн. знач. умацо́ўваць; (прикреплять — ещё) прымацо́ўваць;

укрепля́ть плоти́ну умацо́ўваць плаці́ну;

укрепля́ть ме́стность воен. умацо́ўваць мясцо́васць;

укрепля́ть була́вкой прымацо́ўваць шпі́лькай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмілітарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Раззброіць (раззбройваць) дзяржаву, забараніўшы мець ваенную прамысловасць, умацоўваць якую-н. тэрыторыю і трымаць на ёй узброеныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)