умацо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умацо́ўваю умацо́ўваем
2-я ас. умацо́ўваеш умацо́ўваеце
3-я ас. умацо́ўвае умацо́ўваюць
Прошлы час
м. умацо́ўваў умацо́ўвалі
ж. умацо́ўвала
н. умацо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. умацо́ўвай умацо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умацо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)