умацава́ць, умацо́ўваць

1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н. an A), féstmachen аддз. vt;

2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;

3. перан. (дружбу, уладу) féstigen vt;

4. (замацаваць) konsolidíeren vt;

5. вайск. beféstigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

konsolidíeren

vt кансалідава́ць, умацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zementíeren

vt

1) цэментава́ць

2) змацо́ўваць, умацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reinforce

[,ri:ɪnˈfɔrs]

v.t.

падмацо́ўваць; узмацня́ць, умацо́ўваць

to reinforce a wall — умацава́ць сьцяну́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verstärken

vt

1) узмацня́ць, умацо́ўваць, мацава́ць

2) павялі́чваць (капіталаўкладанні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábhärten

1.

vt гартава́ць, загарто́ўваць; умацо́ўваць

2.

(sich) гартава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entrench

[ɪnˈtrentʃ]

v.

1) умацо́ўваць, абво́дзіць ако́пам

2) замацо́ўвацца, укараня́цца (і пра звы́чай)

3) паруша́ць (правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

consolidate

[kənˈsɑ:lɪdeɪt]

v.

1) кансалідава́ць, злуча́ць (-ца) ў адно́, задзіно́чваць (-ца)

2) цьвярдзе́ць, узмацня́цца

3) умацо́ўваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

féstigen

1.

vt умацо́ўваць, мацава́ць

den Wíllen ~ — загарто́ўваць во́лю

2.

(sich) умацо́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kräftigen

1.

vt умацо́ўваць, узмацня́ць

2.

(sich) умацо́ўвацца, узмацня́цца Kräftigung

f -, -en умацава́нне, узмацне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)