улада́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. улада́льніца улада́льніцы
Р. улада́льніцы улада́льніц
Д. улада́льніцы улада́льніцам
В. улада́льніцу улада́льніц
Т. улада́льніцай
улада́льніцаю		 улада́льніцамі
М. улада́льніцы улада́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улада́льніца ж. владе́лица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улада́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да уладальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўладае чым-н.

У. аўтамашыны.

|| ж. улада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. улада́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облада́тельница книжн. улада́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Малача́рка ’малочны завод’ (Др.-Падб., Сцяшк.). Відавочна, паланізм. Параўн. польск. mleczarka ’малочны магазін’ < ’уладальніца такога магазіна ці малачарні’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

владе́тельница улада́льніца, -цы ж.; улада́рніца, -цы ж.; улада́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

владе́лица улада́льніца, -цы ж.; (хозяйка чего-л.) гаспады́ня, -ні ж.; (собственница) ула́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)