улада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улада́льніца |
улада́льніцы |
| Р. |
улада́льніцы |
улада́льніц |
| Д. |
улада́льніцы |
улада́льніцам |
| В. |
улада́льніцу |
улада́льніц |
| Т. |
улада́льніцай улада́льніцаю |
улада́льніцамі |
| М. |
улада́льніцы |
улада́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
улада́льніца ж. владе́лица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улада́льніца, ‑ы, ж.
Жан. да уладальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улада́льніца ж. Besítzerin f -, -nen; Ínhaberin f -, -nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
улада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто ўладае чым-н.
У. аўтамашыны.
|| ж. улада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. улада́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
облада́тельница книжн. улада́льніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
licensee [ˌlaɪsənˈsi:] n. fml улада́льнік/улада́льніца ліцэ́нзіі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
właścicielka
ж. уладальніца; уласніца; гаспадыня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Малача́рка ’малочны завод’ (Др.-Падб., Сцяшк.). Відавочна, паланізм. Параўн. польск. mleczarka ’малочны магазін’ < ’уладальніца такога магазіна ці малачарні’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
владе́тельница улада́льніца, -цы ж.; улада́рніца, -цы ж.; улада́рка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)