укара́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укара́ны |
укара́ная |
укара́нае |
укара́ныя |
| Р. |
укара́нага |
укара́най укара́нае |
укара́нага |
укара́ных |
| Д. |
укара́наму |
укара́най |
укара́наму |
укара́ным |
| В. |
укара́ны (неадуш.) укара́нага (адуш.) |
укара́ную |
укара́нае |
укара́ныя (неадуш.) укара́ных (адуш.) |
| Т. |
укара́ным |
укара́най укара́наю |
укара́ным |
укара́нымі |
| М. |
укара́ным |
укара́най |
укара́ным |
укара́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укара́ны |
укара́ная |
укара́нае |
укара́ныя |
| Р. |
укара́нага |
укара́най укара́нае |
укара́нага |
укара́ных |
| Д. |
укара́наму |
укара́най |
укара́наму |
укара́ным |
| В. |
укара́ны (неадуш.) укара́нага (адуш.) |
укара́ную |
укара́нае |
укара́ныя (неадуш.) укара́ных (адуш.) |
| Т. |
укара́ным |
укара́най укара́наю |
укара́ным |
укара́нымі |
| М. |
укара́ным |
укара́най |
укара́ным |
укара́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)