узра́даваны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узра́даваны узра́даваная узра́даванае узра́даваныя
Р. узра́даванага узра́даванай
узра́даванае
узра́даванага узра́даваных
Д. узра́даванаму узра́даванай узра́даванаму узра́даваным
В. узра́даваны (неадуш.)
узра́даванага (адуш.)
узра́даваную узра́даванае узра́даваныя (неадуш.)
узра́даваных (адуш.)
Т. узра́даваным узра́даванай
узра́даванаю
узра́даваным узра́даванымі
М. узра́даваным узра́даванай узра́даваным узра́даваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узра́даваны узра́даваная узра́даванае узра́даваныя
Р. узра́даванага узра́даванай
узра́даванае
узра́даванага узра́даваных
Д. узра́даванаму узра́даванай узра́даванаму узра́даваным
В. узра́даваны (неадуш.)
узра́даванага (адуш.)
узра́даваную узра́даванае узра́даваныя (неадуш.)
узра́даваных (адуш.)
Т. узра́даваным узра́даванай
узра́даванаю
узра́даваным узра́даванымі
М. узра́даваным узра́даванай узра́даваным узра́даваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узра́даваны узра́даваная узра́даванае узра́даваныя
Р. узра́даванага узра́даванай
узра́даванае
узра́даванага узра́даваных
Д. узра́даванаму узра́даванай узра́даванаму узра́даваным
В. узра́даваны (неадуш.)
узра́даванага (адуш.)
узра́даваную узра́даванае узра́даваныя (неадуш.)
узра́даваных (адуш.)
Т. узра́даваным узра́даванай
узра́даванаю
узра́даваным узра́даванымі
М. узра́даваным узра́даванай узра́даваным узра́даваных

Кароткая форма: узра́давана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваны прич., прил. обра́дованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узра́даваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узрадаваць.

2. у знач. прым. Поўны радасці. Супраць гэтага і я нічога не маю, — сказаў ўзрадаваны Лабановіч. Колас. Потым узрадаваныя бацькі павялі гасцей у хату. Машара. // Які выражае радасць. — А, дзве пані! — пачула пані Свідэрская над галавою незнаёмы і, здавалася, узрадаваны голас. Паслядовіч. На вуліцы сабралася многа людзей, і твары ва ўсіх былі светлыя, узрадаваныя. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обра́дованный узра́даваны, абра́даваны; усце́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашыбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

Разм. Хутка пайсці. Не пазіраючы Аўгіні ў вочы, [Мартын] аддаў ёй траву, а сам пашыбаваў у свой двор. Колас. Узрадаваны, Якуб ускінуў сець на правае плячо, схапіў рыдлёўку і шпарка пашыбаваў да свайго дворышча. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уе́зд, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. уехаць (у 1 знач.).

2. ‑а. Месца, праз якое ўязджаюць куды‑н. «А можна ж бліжэй праехаць, — падумаў Каваль, узрадаваны здагадкай. — Напрасткі! Распачаць катлаван і пракласці трасу. Там — уезд, тут — выезд». Савіцкі. Пры ўездзе ў вёску на высокай маляўнічай арцы віселі лозунгі. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Капаючы, раскідаць; разрыць. Грыша хутка раскапаў зямлю, дастаў пакунак. Якімовіч. Авяр’ян раскапаў рыдлёўкай снег, выграб з калдобін ваду і зноў заняў сваё месца. Пташнікаў. // Капаючы, зрабіць або пашырыць што‑н. (яму, адтуліну, канаву і пад.). — А можна ж бліжэй праехаць, — падумаў Каваль, узрадаваны здагадкай. — Напрасткі! Раскапаць катлаван і пракласці трасу. Савіцкі. Мінулым летам расчысцілі мы .. [азярцо], раскапалі, люстранога карпа ў ім разводзілі. Краўчанка. // Капаючы, знайсці, выявіць што‑н. у зямлі, пад зямлёй. Раскапаць скарб.

2. перан. Дэталёва разабрацца ў чым‑н. [Балук:] — А я, бацька, вось як мяркую. Калі да нас прыйдзе Саўка і раскапае тое, што яму трэба, дык яго трэба пусціць. Колас. // Знайсці, выявіць што‑н. у выніку пошукаў. Недзе ў старым часопісе [Сяргей] раскапаў чарцяжы. Шыцік.

3. Правесці раскоша чаго‑н. Раскапаць руіны старажытнай крэпасці. □ Еўстафій Тышкевіч раскапаў каля 1000 курганоў і перадаў у музей вялікую калекцыю сваіх знаходак. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)