узра́даваны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узра́даваны узра́даваная узра́даванае узра́даваныя
Р. узра́даванага узра́даванай
узра́даванае		 узра́даванага узра́даваных
Д. узра́даванаму узра́даванай узра́даванаму узра́даваным
В. узра́даваны (неадуш.)
узра́даванага (адуш.)		 узра́даваную узра́даванае узра́даваныя (неадуш.)
узра́даваных (адуш.)
Т. узра́даваным узра́даванай
узра́даванаю		 узра́даваным узра́даванымі
М. узра́даваным узра́даванай узра́даваным узра́даваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узра́даваны узра́даваная узра́даванае узра́даваныя
Р. узра́даванага узра́даванай
узра́даванае		 узра́даванага узра́даваных
Д. узра́даванаму узра́даванай узра́даванаму узра́даваным
В. узра́даваны (неадуш.)
узра́даванага (адуш.)		 узра́даваную узра́даванае узра́даваныя (неадуш.)
узра́даваных (адуш.)
Т. узра́даваным узра́даванай
узра́даванаю		 узра́даваным узра́даванымі
М. узра́даваным узра́даванай узра́даваным узра́даваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узра́даваны узра́даваная узра́даванае узра́даваныя
Р. узра́даванага узра́даванай
узра́даванае		 узра́даванага узра́даваных
Д. узра́даванаму узра́даванай узра́даванаму узра́даваным
В. узра́даваны (неадуш.)
узра́даванага (адуш.)		 узра́даваную узра́даванае узра́даваныя (неадуш.)
узра́даваных (адуш.)
Т. узра́даваным узра́даванай
узра́даванаю		 узра́даваным узра́даванымі
М. узра́даваным узра́даванай узра́даваным узра́даваных

Кароткая форма: узра́давана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узра́даваны прич., прил. обра́дованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узра́даваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узрадаваць.

2. у знач. прым. Поўны радасці. Супраць гэтага і я нічога не маю, — сказаў ўзрадаваны Лабановіч. Колас. Потым узрадаваныя бацькі павялі гасцей у хату. Машара. // Які выражае радасць. — А, дзве пані! — пачула пані Свідэрская над галавою незнаёмы і, здавалася, узрадаваны голас. Паслядовіч. На вуліцы сабралася многа людзей, і твары ва ўсіх былі светлыя, узрадаваныя. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узра́даваны erfréut, fréudestrahlend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обра́дованный узра́даваны, абра́даваны; усце́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uradowany

узрадаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ucieszony

узрадаваны, уцешаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uszczęśliwiony

ашчасліўлены; узрадаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)