у́зкий в разн. знач. ву́зкі;

у́зкая у́лица ву́зкая ву́ліца;

у́зкие рукава́ ву́зкія рукавы́;

в у́зком кругу́ друзе́й у ву́зкім асяро́ддзі сябро́ў;

у́зкие интере́сы ву́зкія інтарэ́сы;

у́зкий практици́зм ву́зкі практыцы́зм;

у́зкая специа́льность ву́зкая спецыя́льнасць;

◊

у́зкое ме́сто ву́зкае ме́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́зкі прям., перен. у́зкий;

~кая ву́ліца — у́зкая у́лица;

в. практыцы́зм — у́зкий практици́зм;

~кае ко́а спецыялі́стаў — у́зкий круг специали́стов;

~кія інтарэ́сы — у́зкие интере́сы;

◊ ~кае ме́сца — у́зкое ме́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вузе́йшы прил. сравнит. ст. у́же, поу́же, более у́зкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́тачкі ед. нет, обл. (узкий проход между стенами соседних строений) закоу́лок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прое́зд в разн. знач. прае́зд, -ду м.;

заплати́ть за прое́зд заплаці́ць за прае́зд;

у́зкий прое́зд ву́зкі прае́зд;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

миро́к

1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;

2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́зкі (БРС, Байк. і Некр., Грыг., Касп., Шат., Бяльк.), укр. вузьки́й, рус. у́зкий, ву́зки (Растаргуеў, Бранск.), польск. wązki, чэш. úzký, славац. úzky, в.-луж. wuski, н.-луж. wuzki. Да ву́зак (гл.), прасл. ǫzъkъ, роднаснае да літ. añkštas ’тс’, лац. augustus ’вузкі, цесны’, ст.-інд. aṁhús ’вузкі’, гоц. aggwus ’тс’ і інш. (гл. Фасмер, 4, 154; Брукнер, 605; Рудніцкі, 1, 496).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́жачкі ’расліна касач жоўты, Iris pseudacorus L.’ (Гарэц., Кіс., 68). Рус. ужик, узик ’шабельнік балотны, Comarum palustre’, укр. ужачкі ’касач жоўты’. Як заўважае Аненкаў (178), рус. ужик, відавочна, з узик ад узкий паводле формы лісця. Параўн. іншыя назвы гэтай расліны: касач, рус. косатик, сабельник. Але ў гэтым выпадку для бел. і ўкр. слоў цяжка вытлумачыць словаўтварэнне. Відавочна, тут больш прыймальным з’яўляецца разгляд гэтай назвы як памяншальнай ад вужака > вужачка > вужачкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прае́зд м.

1. род. прае́зду (действие) прое́зд;

заплаці́ць за п. — уплати́ть за прое́зд;

2. род. прае́зда (место) прое́зд;

ву́зкі п. — у́зкий прое́зд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заго́н I, -ну м. (действие) заго́н;

◊ быць у ~не — быть в заго́не

заго́н II м. (узкий и длинный участок земли) заго́н, полоса́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)