у́зкий в разн. знач. ву́зкі;
у́зкая у́лица ву́зкая ву́ліца;
у́зкие рукава́ ву́зкія рукавы́;
в у́зком кругу́ друзе́й у ву́зкім асяро́ддзі сябро́ў;
у́зкие интере́сы ву́зкія інтарэ́сы;
у́зкий практици́зм ву́зкі практыцы́зм;
у́зкая специа́льность ву́зкая спецыя́льнасць;
◊
у́зкое ме́сто ву́зкае ме́сца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узкий
Том: 34, старонка: 303.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
ву́зкі прям., перен. у́зкий;
~кая ву́ліца — у́зкая у́лица;
в. практыцы́зм — у́зкий практици́зм;
~кае ко́а спецыялі́стаў — у́зкий круг специали́стов;
~кія інтарэ́сы — у́зкие интере́сы;
◊ ~кае ме́сца — у́зкое ме́сто
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вузе́йшы прил. сравнит. ст. у́же, поу́же, более у́зкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́тачкі ед. нет, обл. (узкий проход между стенами соседних строений) закоу́лок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прое́зд в разн. знач. прае́зд, -ду м.;
заплати́ть за прое́зд заплаці́ць за прае́зд;
у́зкий прое́зд ву́зкі прае́зд;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
миро́к
1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;
2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ву́зкі (БРС, Байк. і Некр., Грыг., Касп., Шат., Бяльк.), укр. вузьки́й, рус. у́зкий, ву́зки (Растаргуеў, Бранск.), польск. wązki, чэш. úzký, славац. úzky, в.-луж. wuski, н.-луж. wuzki. Да ву́зак (гл.), прасл. ǫzъkъ, роднаснае да літ. añkštas ’тс’, лац. augustus ’вузкі, цесны’, ст.-інд. aṁhús ’вузкі’, гоц. aggwus ’тс’ і інш. (гл. Фасмер, 4, 154; Брукнер, 605; Рудніцкі, 1, 496).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́жачкі ’расліна касач жоўты, Iris pseudacorus L.’ (Гарэц., Кіс., 68). Рус. ужик, узик ’шабельнік балотны, Comarum palustre’, укр. ужачкі ’касач жоўты’. Як заўважае Аненкаў (178), рус. ужик, відавочна, з узик ад узкий паводле формы лісця. Параўн. іншыя назвы гэтай расліны: касач, рус. косатик, сабельник. Але ў гэтым выпадку для бел. і ўкр. слоў цяжка вытлумачыць словаўтварэнне. Відавочна, тут больш прыймальным з’яўляецца разгляд гэтай назвы як памяншальнай ад вужака > вужачка > вужачкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прае́зд м.
1. род. прае́зду (действие) прое́зд;
заплаці́ць за п. — уплати́ть за прое́зд;
2. род. прае́зда (место) прое́зд;
ву́зкі п. — у́зкий прое́зд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)