удила́ (ед. уди́ло ср) цу́глі, -ляў ед. нет;

◊

закуси́ть удила́ разысці́ся ва ўсю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цу́глі ед. нет удила́;

◊ закусі́ць ц. — закуси́ть удила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уди́льный​II (прил. к удила́) цу́глевы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закусі́ць I сов. (зажать зубами) закуси́ть;

◊ з. цу́глі — закуси́ть удила́

закусі́ць II сов. (выпитое, съеденное) закуси́ть, зае́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вадзі́ла 1 ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 809). Да вадзіць 1. Словаўтваральная паралель тачыла.

Вадзі́ла 2 ’павадок у каня’ (Дзмітр.). Да вадзіць. Параўн., аднак, рус. удила ’тс’.

Вадзі́ла 3 ’прылада гнуць палазы’ (Бяльк.). Да вадзіць. Параўн. укр. водило ’доўгая жэрдка, варочаючы якой згінаюць калёсны вобад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закуси́ть​I сов. (захватить крепко зубами) закусі́ць; прыкусі́ць;

◊

закуси́ть удила́ закусі́ць цу́глі;

закуси́ть язы́к прыкусі́ць язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)