удзе́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
удзе́льніца |
удзе́льніцы |
| Р. |
удзе́льніцы |
удзе́льніц |
| Д. |
удзе́льніцы |
удзе́льніцам |
| В. |
удзе́льніцу |
удзе́льніц |
| Т. |
удзе́льніцай удзе́льніцаю |
удзе́льніцамі |
| М. |
удзе́льніцы |
удзе́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
удзе́льніца ж. уча́стница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удзе́льніца, ‑ы, ж.
Жан. да удзельнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удзе́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто ўдзельнічае ў чым-н.
У. спаборніцтваў.
|| ж. удзе́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вакха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
У антычным свеце: жрыца бога віна і весялосці Вакха, удзельніца вакханалій.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уча́стница удзе́льніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канфедэра́тка
‘удзельніца канфедэрацыі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канфедэра́тка |
канфедэра́ткі |
| Р. |
канфедэра́ткі |
канфедэра́так |
| Д. |
канфедэра́тцы |
канфедэра́ткам |
| В. |
канфедэра́тку |
канфедэра́так |
| Т. |
канфедэра́ткай канфедэра́ткаю |
канфедэра́ткамі |
| М. |
канфедэра́тцы |
канфедэра́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
караго́дніца, ‑ы, ж.
Разм. Завадатарка ў карагодзе; удзельніца карагодных гульняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
соуча́стница саўдзе́льніца, -цы ж., удзе́льніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вакха́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. У Старажытным Рыме — жрыца бога Вакха, удзельніца вакханалій.
2. Уст. Пра юрлівую страсную жанчыну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)