вакха́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. У Старажытным Рыме — жрыца бога Вакха, удзельніца вакханалій.

2. Уст. Пра юрлівую страсную жанчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)