канфедэра́тка
‘удзельніца канфедэрацыі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| канфедэра́тка | канфедэра́ткі | |
| канфедэра́ткі | канфедэра́так | |
| канфедэра́тцы | канфедэра́ткам | |
| канфедэра́тку | канфедэра́так | |
| канфедэра́ткай канфедэра́ткаю |
канфедэра́ткамі | |
| канфедэра́тцы | канфедэра́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)