уда́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			уда́ча | 
			уда́чы | 
			
		
			| Р. | 
			уда́чы | 
			уда́ч | 
			
		
			| Д. | 
			уда́чы | 
			уда́чам | 
			
		
			| В. | 
			уда́чу | 
			уда́чы | 
			
		
			| Т. | 
			уда́чай уда́чаю | 
			уда́чамі | 
			
		
			| М. | 
			уда́чы | 
			уда́чах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
уда́ча, -ы, мн. -ы, уда́ч, ж.
Поспех, патрэбны або жаданы зыход справы.
Нечаканая ў.
Пажадаць удачы.
Ну і ў.! (таксама перан.: такі ўжо ўрадзіўся, няўдаліца; разм., іран.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
уда́ча ж. уда́ча;
пажада́ць ~чы — пожела́ть уда́чи;
◊ така́я ўда́ча — тако́й уроди́лся
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уда́ча ж. уда́ча, -чы ж.; (успех — ещё) по́спех, -ху м.; (счастье — ещё) шча́сце, -ця ср.;
пожела́ть уда́чи пажада́ць уда́чы (по́спеху, шча́сця);
ему́ всегда́ уда́ча яму́ заўсёды ўда́ча, яму́ заўсёды шанцу́е;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уда́ча, ‑ы, ж.
Жаданне, шчаслівае завяршэнне якой‑н. справы; поспех. Ірына паехала на паравозе, радуючыся ў душы такой нечаканай удачы. Лынькоў. — Вось гэта, Костусь брат, удача! — І дзядзька рады, чуць не скача. Колас. Лёня і Дзіма моцна паціснулі хлопцам рукі па развітанне, пажадалі ўдачы. Новікаў. // Дасягненне ў працы, творчасці. Адмоўныя персанажы ў аповесці [«Пачатак»] — асаблівая ўдача Пестрака. Хромчанка.
•••
Ну і (такая, вось, вот) удача! — такі ўжо ўдаўся, урадзіўся; няўдаліца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
удача; спор; лафа (разм.)
 Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.) 
фарту́на, -ы, ж.
Лёс, удача, шчаслівы выпадак.
Ф. мне спадарожнічае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
спор, -у, м.
Удача, поспех у чым-н.
Пажадаць спору ў рабоце.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
фарт м., прост. уда́ча, -чы ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
шанцава́нне, ‑я, н.
Удача, шчаслівы збег акалічнасцей.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)