уда́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
уда́ча | уда́чы | |
уда́чы | уда́ч | |
уда́чы | уда́чам | |
уда́чу | уда́чы | |
уда́чай уда́чаю |
уда́чамі | |
уда́чы | уда́чах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)