ему́ всегда́уда́ча яму́ заўсёды ўда́ча, яму́ заўсёды шанцу́е;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уда́ча, ‑ы, ж.
Жаданне, шчаслівае завяршэнне якой‑н. справы; поспех. Ірына паехала на паравозе, радуючыся ў душы такой нечаканай удачы.Лынькоў.— Вось гэта, Костусь брат, удача! — І дзядзька рады, чуць не скача.Колас.Лёня і Дзіма моцна паціснулі хлопцам рукі па развітанне, пажадалі ўдачы.Новікаў.// Дасягненне ў працы, творчасці. Адмоўныя персанажы ў аповесці [«Пачатак»] — асаблівая ўдача Пестрака.Хромчанка.
•••
Ну і (такая, вось, вот) удача! — такі ўжо ўдаўся, урадзіўся; няўдаліца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уда́чаж Gelíngen n -s; Erfólg m -(e)s, -e, Glück n -(e)s; ein glücklicher Wurf (разм);
яму́ заўжды́ спрыя́е уда́ча er hat immer Glück;
пажада́ць уда́чы Glück [Erfólg] wünschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
удача; спор; лафа (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
фарту́на, -ы, ж.
Лёс, удача, шчаслівы выпадак.
Ф. мне спадарожнічае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спор, -у, м.
Удача, поспех у чым-н.
Пажадаць спору ў рабоце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фартм., прост.уда́ча, -чы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)