Уда́рная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Уда́рная
Р. Уда́рнай
Д. Уда́рнай
В. Уда́рную
Т. Уда́рнай
Уда́рнаю
М. Уда́рнай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уда́рны², -ая, -ае.

1. Перадавы па выкананні планаў і норм, па прадукцыйнасці працы.

Ударная брыгада.

Ударная праца.

2. Першачарговы, неадкладны, а таксама прысвечаны вельмі важнай рабоце.

Ударная будоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамага́ўк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ударная кідальная зброя паўночнаамерыканскіх індзейцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́рный​II в разн. знач. (связанный с ударом) уда́рны;

уда́рная волна́ уда́рная хва́ля;

уда́рное буре́ние уда́рнае бурэ́нне;

уда́рная войско́вая гру́ппа уда́рная вайско́вая гру́па;

уда́рные музыка́льные инструме́нты уда́рныя музы́чныя інструме́нты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́рный​I (связанный с массовым движением ударников) уда́рны;

уда́рная брига́да уда́рная брыга́да;

уда́рный труд уда́рная пра́ца;

в уда́рном поря́дке ва ўда́рным пара́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ба², -ы, мн. -ы, баб, ж. (спец.).

Ударная частка механічнага молата для забівання паляў і для іншых мэт.

Чыгунная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамага́ўк, ‑а, м.

Ударная кідальная зброя паўночнаамерыканскіх індзейцаў у выглядзе сякеркі або дубінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уда́рны уда́рная уда́рнае уда́рныя
Р. уда́рнага уда́рнай
уда́рнае		 уда́рнага уда́рных
Д. уда́рнаму уда́рнай уда́рнаму уда́рным
В. уда́рны (неадуш.)
уда́рнага (адуш.)		 уда́рную уда́рнае уда́рныя (неадуш.)
уда́рных (адуш.)
Т. уда́рным уда́рнай
уда́рнаю		 уда́рным уда́рнымі
М. уда́рным уда́рнай уда́рным уда́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біч¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Бізун, сплецены з дробных раменьчыкаў.

Ударыць бічом.

Б. сатыры (перан.).

2. Ударная частка некаторых механізмаў.

Бічы ў цапах.

3. перан., каго-чаго. Бедства, няшчасце.

Брак — б. вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́рны¹, -ая, -ае.

1. Звязаны з нанясеннем або атрыманнем удару (у 1 знач.).

У. музычны інструмент (у якім гук атрымліваецца ў выніку ўдару). У. механізм.

Ударная хваля.

2. Які наносіць рашаючы ўдар (у 3 знач.).

У. полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)