Уда́рная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Уда́рная
Р. Уда́рнай
Д. Уда́рнай
В. Уда́рную
Т. Уда́рнай
Уда́рнаю
М. Уда́рнай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ударная

т. 16, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ударная зброя 4/541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ударная групоўка

т. 16, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ударная хваля

т. 16, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ударная хваля 1/554; 3/180, 203, 286; 4/369, 548; 7/477; 9/632; 10/417—418 (іл.); 11/46, 114

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

уда́рны², -ая, -ае.

1. Перадавы па выкананні планаў і норм, па прадукцыйнасці працы.

Ударная брыгада.

Ударная праца.

2. Першачарговы, неадкладны, а таксама прысвечаны вельмі важнай рабоце.

Ударная будоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамага́ўк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ударная кідальная зброя паўночнаамерыканскіх індзейцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уда́рныйII в разн. знач. (связанный с ударом) уда́рны;

уда́рная волна́ уда́рная хва́ля;

уда́рное буре́ние уда́рнае бурэ́нне;

уда́рная войско́вая гру́ппа уда́рная вайско́вая гру́па;

уда́рные музыка́льные инструме́нты уда́рныя музы́чныя інструме́нты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́рныйI (связанный с массовым движением ударников) уда́рны;

уда́рная брига́да уда́рная брыга́да;

уда́рный труд уда́рная пра́ца;

в уда́рном поря́дке ва ўда́рным пара́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)