удава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удава́ны удава́ная удава́нае удава́ныя
Р. удава́нага удава́най
удава́нае		 удава́нага удава́ных
Д. удава́наму удава́най удава́наму удава́ным
В. удава́ны (неадуш.)
удава́нага (адуш.)		 удава́ную удава́нае удава́ныя (неадуш.)
удава́ных (адуш.)
Т. удава́ным удава́най
удава́наю		 удава́ным удава́нымі
М. удава́ным удава́най удава́ным удава́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

удава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удава́ны удава́ная удава́нае удава́ныя
Р. удава́нага удава́най
удава́нае		 удава́нага удава́ных
Д. удава́наму удава́най удава́наму удава́ным
В. удава́ны (неадуш.)
удава́нага (адуш.)		 удава́ную удава́нае удава́ныя (неадуш.)
удава́ных (адуш.)
Т. удава́ным удава́най
удава́наю		 удава́ным удава́нымі
М. удава́ным удава́най удава́ным удава́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

удава́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які выдаецца за сапраўднае; прытворны. [Мяшчанства] ганарыцца ўдаванымі заслугамі, дарма што на староннія вочы няма ў ім ніякай вагі і значнасці. Лужанін. — А-а, Васіль... — з удаванай абыякавасцю сказаў .. [Будрыс]. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)