угіна́ць гл. увагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. угіна́ю угіна́ем
2-я ас. угіна́еш угіна́еце
3-я ас. угіна́е угіна́юць
Прошлы час
м. угіна́ў угіна́лі
ж. угіна́ла
н. угіна́ла
Загадны лад
2-я ас. угіна́й угіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час угіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угіна́ць несов.

1. вгиба́ть, прогиба́ть;

2. пону́ривать, опуска́ть;

1, 2 см. увагну́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да увагнуць (у 1, 2 знач.), угнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Сагнуць, уціснуць унутр чаго-н., зрабіць паглыбленне ў чым-н.

2. Апусціць уніз, схіліць (галаву, плечы і пад.).

3. З цяжкасцю сагнуць.

Дрот цвёрды, насілу ўвагнуў.

|| незак. угіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вгиба́ть несов. угіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угіна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угінаць — увагнуць, угнуць.

2. Тое, што і угін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вмина́ть несов.

1. (вдавливать во что-л.) уміна́ць, уціска́ць;

2. (делать вмятину) угіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угіна́цца несов.

1. вгиба́ться, прогиба́ться;

2. (под тяжестью чего-л.) сгиба́ться; склоня́ться;

3. страд. вгиба́ться; прогиба́ться; см. угіна́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)