угіна́ць

1. (прагінаць) bíegen* vt, krümmen vt, dúrchbiegen* vt;

2. (згінаць цяжарам) béugen vt, níederbeugen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

concave

[kɑ:nˈkeɪv]

1.

adj.

увагну́ты, угну́ты

a concave lens — увагну́тая лі́нза

2.

v.t.

угіна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inflect

[ɪnˈflekt]

v.t.

1) гнуць; згіна́ць, угіна́ць

2) мяня́ць тон або́ вышыню́ го́ласу

3) мяня́ць канча́так сло́ва, скланя́ць або́ спрага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dent

I [dent]

1.

n.

1) вы́емка, запа́дзіна f., уру́б -у f. (ад уда́ру не́чым тупы́м); выбо́іна f.; увагну́тае ме́сца

2) слабо́е ме́сца; перало́м -у m.

2.

v.t.

угіна́ць

3.

v.i.

угіна́цца

II [dent]

n.

1) зу́бы ў ко́ле, грэ́бні

2) насе́чка, зару́бка f.; зару́біна f.; ме́тка f., знак, сьлед -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)