угра-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. угра-фі́нскі угра-фі́нская угра-фі́нскае угра-фі́нскія
Р. угра-фі́нскага угра-фі́нскай
угра-фі́нскае		 угра-фі́нскага угра-фі́нскіх
Д. угра-фі́нскаму угра-фі́нскай угра-фі́нскаму угра-фі́нскім
В. угра-фі́нскі
угра-фі́нскага		 угра-фі́нскую угра-фі́нскае угра-фі́нскія
Т. угра-фі́нскім угра-фі́нскай
угра-фі́нскаю		 угра-фі́нскім угра-фі́нскімі
М. угра-фі́нскім угра-фі́нскай угра-фі́нскім угра-фі́нскіх

Іншыя варыянты: у́гра-фі́нскі.

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

у́гра-фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. у́гра-фі́нскі у́гра-фі́нская у́гра-фі́нскае у́гра-фі́нскія
Р. у́гра-фі́нскага у́гра-фі́нскай
у́гра-фі́нскае		 у́гра-фі́нскага у́гра-фі́нскіх
Д. у́гра-фі́нскаму у́гра-фі́нскай у́гра-фі́нскаму у́гра-фі́нскім
В. у́гра-фі́нскі (неадуш.)
у́гра-фі́нскага (адуш.)		 у́гра-фі́нскую у́гра-фі́нскае у́гра-фі́нскія (неадуш.)
у́гра-фі́нскіх (адуш.)
Т. у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскай
у́гра-фі́нскаю		 у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскімі
М. у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскай у́гра-фі́нскім у́гра-фі́нскіх

Іншыя варыянты: угра-фі́нскі.

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

у́гра-фі́нскі, -ая, -ае.

Тое, што і фіна-ўгорскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́гра-фі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і фіна-угорскі. Угра-фінскія мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́гро-фи́нский у́гра-фі́нскі;

у́гро-фи́нские языки́ лингв. у́гра-фі́нскія мо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́гро-фи́нны мн., этн. у́гра-фі́ны, -наў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эсто́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Эстоніі.

|| ж. эсто́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. эсто́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удму́рты, -аў, адз. -у́рт, -а, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. удму́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. удму́рцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мары́йцы, -аў, адз. -ры́ец, -ры́йца, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Марый Эл, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мары́йка, -і, ДМ -ры́йцы, мн. -і, -ры́ек.

|| прым. мары́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Марошка ’марошка прысадзістая, Rubus chamaemorus L.’ (Кіс., ТСБМ). Складае з рус. паўн. морошка ’тс’ адзін арэал. У рус. мове — з угра-фінскіх. Параўн. фін. muurain, muuran, мансі moraχ, moreχ, ханты mūreχ, нганас. muraʼka, энецк. maragga (Фасмер, 2, 658).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)