Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
угра-фі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угра-фі́нскі |
угра-фі́нская |
угра-фі́нскае |
угра-фі́нскія |
| Р. |
угра-фі́нскага |
угра-фі́нскай
угра-фі́нскае |
угра-фі́нскага |
угра-фі́нскіх |
| Д. |
угра-фі́нскаму |
угра-фі́нскай |
угра-фі́нскаму |
угра-фі́нскім |
| В. |
угра-фі́нскі
угра-фі́нскага |
угра-фі́нскую |
угра-фі́нскае |
угра-фі́нскія |
| Т. |
угра-фі́нскім |
угра-фі́нскай
угра-фі́нскаю |
угра-фі́нскім |
угра-фі́нскімі |
| М. |
угра-фі́нскім |
угра-фі́нскай |
угра-фі́нскім |
угра-фі́нскіх |
Іншыя варыянты:
у́гра-фі́нскі.
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
у́гра-фі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
у́гра-фі́нскі |
у́гра-фі́нская |
у́гра-фі́нскае |
у́гра-фі́нскія |
| Р. |
у́гра-фі́нскага |
у́гра-фі́нскай
у́гра-фі́нскае |
у́гра-фі́нскага |
у́гра-фі́нскіх |
| Д. |
у́гра-фі́нскаму |
у́гра-фі́нскай |
у́гра-фі́нскаму |
у́гра-фі́нскім |
| В. |
у́гра-фі́нскі (неадуш.)
у́гра-фі́нскага (адуш.) |
у́гра-фі́нскую |
у́гра-фі́нскае |
у́гра-фі́нскія (неадуш.)
у́гра-фі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
у́гра-фі́нскім |
у́гра-фі́нскай
у́гра-фі́нскаю |
у́гра-фі́нскім |
у́гра-фі́нскімі |
| М. |
у́гра-фі́нскім |
у́гра-фі́нскай |
у́гра-фі́нскім |
у́гра-фі́нскіх |
Іншыя варыянты:
угра-фі́нскі.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
у́гра-фі́нскі, -ая, -ае.
Тое, што і фіна-ўгорскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
у́гра-фі́нскі, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і фіна-угорскі. Угра-фінскія мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Угра-фінскія мовы, гл. Фіна-угорскія мовы
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
у́гро-фи́нский у́гра-фі́нскі;
у́гро-фи́нские языки́ лингв. у́гра-фі́нскія мо́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́гро-фи́нны мн., этн. у́гра-фі́ны, -наў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эсто́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Эстоніі.
|| ж. эсто́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. эсто́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удму́рты, -аў, адз. -у́рт, -а, м.
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. удму́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. удму́рцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)