Verbum

анлайнавы слоўнік

убіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убіва́нне ср.

1. вбива́ние, вби́вка ж., вкола́чивание;

2. вонза́ние;

3. утрамбо́вка ж., ука́тывание, ука́тка ж.; ута́птывание;

4. перен., разг. вда́лбливание;

5. перен. убива́ние, тра́та ж.;

1-5 см. убіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убіваць — убіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вбива́ние убіва́нне, -ння ср.; забіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкола́чивание убіва́нне, -ння ср., забіва́нне, -ння ср., уганя́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вса́живание уса́джванне, -ння ср.; утыка́нне, -ння ср., убіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уби́вка ж., разг. убіва́нне, -ння ср., утрамбо́ўванне, -ння ср.; см. убива́ть⁵.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вда́лбливание

1. удзёўбванне, -ння ср.;

2. перен., разг. удзёўбванне, -ння ср., убіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабі́ць, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце; зак., каго-што.

1. Прыкончыць, прыбіць раненага, недабітага. Дабіць падстрэленага драпежніка. // Канчаткова разграміць, знішчыць. Дабіць ворага.

2. Разбіць астатняе; разбіць канчаткова недабітае. Дабіць апошнія талеркі.

3. Скончыць біць (пра гадзіннік і пад.). Куранты дабілі дванаццаты ўдар.

4. Убіваючы, дагнаць да пэўнага месца ці да канца. Дабіць кол. // Скончыць убіванне. Дабіць апошні цвік.

5. перан. Разм. Завяршыць выкананне якой‑н. работы. Дабіць пракос.

•••

Дабіць да ручкі — давесці да развалу, прывесці ў непрыгодны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убива́ние ср.

1. забіва́нне, -ння ср.;

2. ні́шчанне, -ння ср., знішчэ́нне, -ння ср.;

3. прыгне́чанне, -ння ср.; ашаламле́нне, -ння ср.;

4. тра́та, -ты ж.; расхо́даванне, -ння ср., выдаткава́нне, -ння ср.; неоконч. выдатко́ўванне, -ння ср.; марнава́нне, -ння ср.;

5. убіва́нне, -ння ср., утрамбо́ўванне, -ння ср.; см. убива́ть^1—5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)