убы́ток м. стра́та, -ты ж.;

быть в убы́тке цярпе́ць стра́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проторгова́ть сов.

1. (понести убыток, проторговаться) разг. пратаргава́цца;

2. (некоторое время) прагандлява́ць;

проторгова́л неде́лю апельси́нами прагандлява́ў ты́дзень апельсі́намі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пору́ха уст., обл.

1. (вред) шко́да, -ды ж.; (убыток) стра́та, -ты ж.;

2. (беда, неприятность) бяда́, -ды́ ж., непрые́мнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́та ж.

1. (лишение чего-л.) поте́ря;

с. крыві́ — поте́ря кро́ви;

с. зро́ку — поте́ря зре́ния;

с. працаздо́льнасці — поте́ря трудоспосо́бности;

2. (пропажа) уте́ря, поте́ря;

3. убы́ток м.; уще́рб м.;

пане́сці ~ту — понести́ убы́ток (уще́рб);

4. утра́та, поте́ря;

смерць вучо́нага — вялі́кая с. — смерть учёного — больша́я утра́та (поте́ря);

цярпе́ць ~ту — быть в убы́тке, нести́ поте́ри

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проторгова́ться

1. (потерпеть убыток) разг. пратаргава́цца;

фи́рма совсе́м проторгова́лась фі́рма зусі́м пратаргава́лася;

2. (торговаться некоторое время) пратаргава́цца;

проторгова́лся би́тый час пратаргава́ўся цэ́лую гадзі́ну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верну́ть сов., в разн. знач. вярну́ць;

верну́ть де́ньги вярну́ць гро́шы;

верну́ть убы́ток вярну́ць стра́ту;

верну́ть на рабо́ту вярну́ць на пра́цу;

верну́ть наза́д вярну́ць наза́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́дак, -дку м.

1. в разн. знач. упа́док;

у. прыро́сту насе́льніцтва — упа́док приро́ста населе́ния;

у. сіл — упа́док сил;

2. обл. убы́ток; уро́н;

ма́еш ста́так, му́сіш мець і ўпа́дакпосл. в хозя́йстве не без уро́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъя́н м.

1. (недостаток, порок) зага́на, -ны ж., хі́ба, -бы ж., недахо́п, -пу м., ва́да, -ды ж.; дэфе́кт, -ту м.;

2. (убыток, ущерб) уст. стра́та, -ты ж., шко́да, -ды ж., уро́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлажы́ць I сов.

1. в разн. знач. разложи́ть; (костёр — ещё) развести́;

р. тава́р — разложи́ть това́р;

р. крэ́сла-ло́жак — разложи́ть кре́сло-крова́ть;

р. стра́ту памі́ж усі́мі ўдзе́льнікамі — разложи́ть убы́ток ме́жду все́ми уча́стниками;

р. аго́нь — разложи́ть (развести́) ого́нь;

2. прост. (разбить, критикуя) расчихво́стить;

3. (на составные части, элементы) разложи́ть;

р. ваду́ на кісларо́д і вадаро́д — разложи́ть во́ду на кислоро́д и водоро́д;

р. лік на мно́жнікі — разложи́ть число́ на мно́жители

разлажы́ць II сов. (дезорганизовать) разложи́ть;

р. а́рмію праці́ўніка — разложи́ть а́рмию проти́вника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нанести́ сов.

1. в разн. знач. нане́сці, мног. панано́сіць, панано́шваць;

нанести́ книг нанесці́ (панано́сіць, панано́шваць) кніг;

ло́дку нанесло́ на мель ло́дку нане́сла на мель;

нанести́ на ка́рту нане́сці на ка́рту;

2. (причинить, сделать) нане́сці, прычыні́ць;

нанести́ ра́ну нане́сці ра́ну;

нанести́ уда́р нане́сці ўдар;

нанести́ уще́рб прычыні́ць (нане́сці) уро́н (шко́ду);

нанести́ убы́ток прычыні́ць стра́ту;

нанести́ оскорбле́ние абра́зіць (каго);

нанести́ бесче́стье знява́жыць го́нар (чый), знясла́віць (каго), аганьбава́ць (каго), зга́ньбіць (каго);

нанести́ пораже́ние нане́сці паражэ́нне;

нанести́ визи́т нане́сці візі́т (каму), наве́даць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)