упа́дак, -дку м.
1. в разн. знач. упа́док;
у. прыро́сту насе́льніцтва — упа́док приро́ста населе́ния;
у. сіл — упа́док сил;
2. обл. убы́ток; уро́н;
◊ ма́еш ста́так, му́сіш мець і ўпа́дак — посл. в хозя́йстве не без уро́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)