убежа́ть сов.
1. пабе́гчы; (выбежать) вы́бегчы, мног. павыбяга́ць; (отбежать) адбе́гчы, адбе́гчыся; (забежать) забе́гчы;
де́ти убежа́ли в лес дзе́ці пабе́глі ў лес;
она́ убежа́ла из ко́мнаты яна́ вы́бегла (пабе́гла) з пако́я;
он убежа́л в сто́рону ён адбе́гся ўбок;
он убежа́л сли́шком далеко́ ён забе́г ве́льмі далёка;
2. (уйти тайком, спастись бегством) уцячы́, мног. паўцяка́ць; (сбежать) збе́гчы;
убежа́ть из тюрьмы́ уцячы́ (паўцяка́ць) з турмы́;
ло́шадь убежа́ла конь уцёк (збег);
3. (о молоке и т. п.) пабе́гчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўцяка́ць сов. (о многих)
1. убежа́ть; удра́ть;
2. скры́ться, убежа́ть, уйти́;
3. (из ссылки, тюрьмы и т.п.) соверши́ть побе́г, бежа́ть, уйти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́бегчы сов.
1. вы́бежать;
2. (о кипящей жидкости) уйти́; убежа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уцячы́ I сов. втечь; см. уцяка́ць I
уцячы́ II сов.
1. убежа́ть; удра́ть;
хло́пчык уцёк з до́му — ма́льчик убежа́л и́з дому;
2. (скрыться) убежа́ть;
за́яц уцёк у лес — за́яц убежа́л в лес;
3. (из ссылки, тюрьмы и т.п.) убежа́ть, бежа́ть; уйти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыбяга́ць сов.
1. (о многих) вы́бежать, повыбега́ть, повы́бежать;
2. (о кипящей жидкости) уйти́, убежа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабе́гчы сов.
1. в разн. знач. побежа́ть;
хлапчукі́ ~глі па ву́ліцы — мальчи́шки побежа́ли по у́лице;
~глі ручаі́ — побежа́ли ручьи́;
па вадзе́ ~глі кругі́ — по воде́ побежа́ли круги́;
2. (па каго, што) побежа́ть (за кем, чем);
п. па кні́гу — побежа́ть за кни́гой;
3. (удалиться) убежа́ть;
п. ў лес — убежа́ть в лес;
4. (вскипеть, перелиться через край) уйти́, убежа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умча́ться
1. (быстро убежать, уехать) памча́цца;
2. перен. (промелькнуть — о времени) прамільгну́ць; (пройти) прайсці́; (миновать) міну́ць; (пробежать) прабе́гчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збе́гчы сов., в разн. знач. сбежа́ть; (исчезнуть тайком, совершить побег — ещё) убежа́ть;
з. з гары́ — сбежа́ть с горы́;
з. з заня́ткаў — сбежа́ть (убежа́ть) с заня́тий;
усме́шка ~гла з тва́ру — улы́бка сбежа́ла с лица́;
уве́сь на́кіп збег — вся на́кипь сбежа́ла;
вада́ ~гла ў кана́ву — вода́ сбежа́ла в кана́ву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убега́ть несов.
1. бе́гчы; (выбегать) выбяга́ць; (отбегать) адбяга́ць, адбяга́цца; (забегать) забяга́ць;
я убега́ю разг. я бягу́ (пабе́г, пабягу́);
2. (уходить тайком, спасаться бегством) уцяка́ць; (сбегать) збяга́ць; см. убежа́ть 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умота́ться
1. (обмотаться) разг. абкруці́цца, абмата́цца, укруці́цца, умата́цца;
2. (наматываясь, уместиться) умата́цца;
3. (сильно утомиться) прост. вы́матацца; (изнуриться — ещё) змардава́цца; (утомиться) змары́цца, стамі́цца; (лишиться сил — ещё) знясі́ліцца;
4. (убежать) прост. уцячы́, змата́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)