Тымо́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тымо́р
Р. Тымо́ра
Д. Тымо́ру
В. Тымо́р
Т. Тымо́рам
М. Тымо́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Тымо́р-Ле́шці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тымо́р-Ле́шці
Р. Тымо́ра-Ле́шці
Д. Тымо́ру-Ле́шці
В. Тымо́р-Ле́шці
Т. Тымо́рам-Ле́шці
М. Тымо́ру-Ле́шці

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Восто́чный Тимо́р Усхо́дні Тымо́р;

Демократи́ческая Респу́блика Восто́чный Тимо́р Дэмакраты́чная Рэспу́бліка Усхо́дні Тымо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тимо́р о. Тымо́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)