ту́фелька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ту́фелька ту́фелькі
Р. ту́фелькі ту́фелек
Д. ту́фельцы ту́фелькам
В. ту́фельку ту́фелек
Т. ту́фелькай
ту́фелькаю		 ту́фелькамі
М. ту́фельцы ту́фельках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́фелька ж., биол. ту́фелька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́фелька ж., уменьш. ту́флік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́флік м., уменьш.-ласк. ту́фелька ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́фелькі, ‑аў; адз. туфелька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

У заалогіі — прасцейшыя арганізмы класа інфузорый, якія жывуць у прэснай стаячай вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́флі, ту́фель і -фляў, адз. ту́фель, -фля, м.

Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.

Жаночыя т.

|| памянш. ту́флікі, -аў, адз. ту́флік, -а, м. і ту́фелькі, -лек і -лькаў, адз. ту́фелька, -і, ж.

|| прым. ту́фельны, -ая, -ае і ту́флевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)