трэ́нінг, -у, м.

Сістэма, рэжым спартыўных трэніровак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́нінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трэ́нінг
Р. трэ́нінгу
Д. трэ́нінгу
В. трэ́нінг
Т. трэ́нінгам
М. трэ́нінгу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трэ́нінг, -гу м., спорт. тре́нинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэ́нінг, ‑у, м.

Спец. Трэніроўка, а таксама выкананне спецыяльнага трэніровачнага рэжыму. Трэнінг коней. Трэнінг плыўцоў. Трэнінг балерыны.

[Англ. training.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секс-трэ́нінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. секс-трэ́нінг секс-трэ́нінгі
Р. секс-трэ́нінгу секс-трэ́нінгаў
Д. секс-трэ́нінгу секс-трэ́нінгам
В. секс-трэ́нінг секс-трэ́нінгі
Т. секс-трэ́нінгам секс-трэ́нінгамі
М. секс-трэ́нінгу секс-трэ́нінгах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тре́нинг спорт. трэ́нінг, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трэ́нер ‘спецыяліст, які кіруе трэніроўкай’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мову з англ. trainer ‘трэнер, інструктар, дрэсіроўшчык’. Аналагічна: трэ́нінг ‘трэніроўка’ (ТСБМ), трэнава́нне ‘тс’ (Некр. і Байк.), трэнава́ць ‘праводзіць трэніроўкі’ (Некр. і Байк.) і трэнірава́ць ‘навучаючы каго-небудзь, праводзіць сістэматычныя практыкаванні па чым-небудзь’ (ТСБМ), ‘тармазіць (плыт)’ (шальч., Сл. ПЗБ); параўн. да апошняга англ. train ‘шэраг, ланцуг, гуж’, ‘чарада’. Сюды ж трэніроўка ‘навучанне маладога сабакі да палявання’ (Сцяшк.). Гл. Брукнер, 576; ЕСУМ, 5, 629; Арол, 4, 98.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)