труба́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Музыкант, які іграе на трубе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труба́ч

‘музыкант’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. труба́ч трубачы́
Р. трубача́ трубачо́ў
Д. трубачу́ трубача́м
В. трубача́ трубачо́ў
Т. трубачо́м трубача́мі
М. трубачу́ трубача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

труба́ч

‘трубасты голуб’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. труба́ч трубачы́
Р. трубача́ трубачо́ў
Д. трубачу́ трубача́м
В. трубача́ трубачо́ў
Т. трубачо́м трубача́мі
М. трубачы́ трубача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

труба́ч, -ча́ м., в разн. знач. труба́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труба́ч​I труба́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труба́ч​II (трубастый голубь) разг. труба́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труба́ч, ‑а, м.

1. Музыкант або сігнальшчык, што іграе на трубе. У Брэсце жыве адзін з удзельнікаў памятных баёў — ваенны музыкант трубач Міхаіл Ігнацюк. «Беларусь».

2. Разм. Тое, што і трубасты голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубач, сурмач, гарніст, фанфарыст

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

фанфары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Трубач, які іграе на фанфары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труба́стый / труба́стый го́лубь зоол. труба́ч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)