труба́ч

‘трубасты голуб’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. труба́ч трубачы́
Р. трубача́ трубачо́ў
Д. трубачу́ трубача́м
В. трубача́ трубачо́ў
Т. трубачо́м трубача́мі
М. трубачы́ трубача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)