1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў.
2. У выразе:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў.
2. У выразе:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, якасны
| трайча́стая | трайча́стае | трайча́стыя | ||
| трайча́стага | трайча́стай трайча́стае |
трайча́стага | трайча́стых | |
| трайча́стаму | трайча́стай | трайча́стаму | трайча́стым | |
трайча́стага ( |
трайча́стую | трайча́стае | трайча́стыя ( трайча́стых ( |
|
| трайча́стым | трайча́стай трайча́стаю |
трайча́стым | трайча́стымі | |
| трайча́стым | трайча́стай | трайча́стым | трайча́стых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. тройча́тый;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў.
2. У выразе:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тройча́тный, тройча́тый
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тройни́чныйI
тройни́чный нерв
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тро́йчы ‘
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нерв
1.
дви́гательный нерв ру́хальны нерв;
зри́тельный нерв зро́кавы нерв;
тройни́чный нерв
воспале́ние не́рвов запале́нне не́рваў;
2.
де́йствовать на нервы дзе́йнічаць на не́рвы;
желе́зные нервы жале́зныя не́рвы;
игра́ть на нервах ігра́ць на не́рвах;
трепа́ть нервы трапа́ць не́рвы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уI предлог с
1. (около, возле) каля́, ля (каго, чаго); (при) пры (чым); (за) за (кім, чым);
останови́ться у две́ри спыні́цца каля́ (ля) дзвярэ́й;
уса́дьба у доро́ги сядзі́ба каля́ (ля) даро́гі (пры даро́зе);
стоя́ть у станка́ стая́ць пры станку́ (за станко́м, каля станка́);
сиде́ть у руля́ сядзе́ць за рулём;
у телефо́на пры тэлефо́не (каля́ тэлефо́на);
у роя́ля за рая́лем;
2. (при указании на лицо или предмет, к которым что-л. относится, в пределах которых что-л. происходит) у, ў (каго, чаго); при этом у употребляется в начале предложения, после знаков препинания и после согласных; ў — после гласных, если слово, оканчивающееся на гласный, не отделено от предлога знаком препинания;
жить у това́рища жыць у тава́рыша;
шить пальто́ у портно́го шыць паліто́ ў краўца́;
у нас сего́дня гость у нас сёння госць;
у меня́ нет вре́мени у мяне́ няма́ ча́су;
у него́ три сына у яго́ тры сыны́; кроме того, иногда переводится также иными предлогами или конструкциями без предлогов, в частности: а) (в знач. «вместе», «при») пры (кім, чым);
жить у роди́телей жыць у бацько́ў (пры бацька́х); б) (в знач. принадлежности, когда указывается на то, чему свойственно что-л. или к чему приделано что-л.) на (чым), у (чым); а также переводится конструкциями с
лист у кле́вера тройча́тый ліст у канюшы́ны (на канюшы́не)
у магази́на есть вы́веска на магазі́не ёсць шы́льда;
дверь у шка́фа заперта́ дзве́ры ў ша́фе замкнёны;
но́жки у стола́ неро́вные но́жкі стала́ (у стале́) няро́ўныя; в) (со словом «меня» при выражении угрозы) у каго́, а также без предлога с
бу́дешь ты у меня́ знать! бу́дзеш ты ў мяне́ (мне) ве́даць!;
смотри́ ты у меня́! глядзі́ ты мне (у мяне́)!;
посме́й то́лько у меня́! паспрабу́й то́лькі мне (у мяне́)!;
◊
быть у вла́сти стая́ць на чале́ ўла́ды, трыма́ць ула́ду.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)