Талачы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Талачы́н
Р. Талачына́
Д. Талачыну́
В. Талачы́н
Т. Талачыно́м
М. Талачыне́

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Талачы́н, -на́ м., г. Толочи́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Толочи́н г. Талачы́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)